Ik persoonlijk kijk er altijd reikhalzend naar uit en gisteren gingen we eindelijk "los": het seizoen der zeevogeltochten! Deze excursies zijn erg wisselend qua aantallen vogels en zijn meer dan welke andere trips erg afhankelijk van de factoren aanvoer in de dagen vooraf (aanlandige wind is het beste) en geluk. Het klinkt misschien wat tegenstrijdig, maar op een schip kun je een vogeldag veel moeilijker over een andere boeg gooien dan op land. Oftewel: je moet het doen met wat er op dat moment voor handen is en een plan B zal weinig veranderen. Als er namelijk niet veel zeevogels voor de kust hangen, kan het simpelweg wat schrapen zijn qua soorten. Daarentegen, als er een goede aanvoer is geweest in de dagen voor de boottocht, weet je soms niet waar je moet kijken. Het is dan vaak ook een kwestie van een paar keer mee gaan om de kansen om met de neus in de boter te vallen te vergroten.
Ondanks dat wij als gidsen dus minder invloed hebben op het verloop van de dag dan bij landexcursies, vind ik deze dagen altijd ongelofelijk spannend en begeleid ik ze ook allemaal zelf en met veel plezier. Ik wil er als zeevogelliefhebber echt niet één missen. De soorten waarop je kans maakt zijn in Nederland namelijk verre van alledaags zijn en de kwaliteit van de waarnemingen is vaak zeer hoog. Zeevogels houden zich normaal gesproken ver op zee op, dus wil je ze écht goed zien of fotograferen, dan is een dag op een schip eigenlijk een must. De vogels die je uiteindelijk voorgeschoteld krijgt, zie je vaak om een wijze die vanaf land ondenkbaar is. Ondanks dat niet elke tocht dus even productief is, moet het raar lopen wil je niet terugkomen met op z'n minst enkele memorabele momenten of unieke foto's.
Gisteren (zondag) vond dus de eerste tocht van dit najaar plaats; een afvaart met "onze" Dageraad uit de haven van Lauwersoog. De tekenen vooraf waren niet meteen hoopvol; al dagen zat de wind in de oosthoek en dat is eigenlijk precies wat je het liefst niet wilt. We wisten dus dat de vogels niet om de oren zouden vliegen en dat bleek ook.
Maarrr... als je terugkomt met twee waarnemingen van wat wat mij betreft dé koning van de zeevogels in Nederlandse wateren genoemd mag worden, GRAUWE PIJLSTORMVOGEL, dan mag je gewoon niet klagen!
Ik heb het al vaker verteld na waarnemingen van deze spectaculaire soort, maar het feit dat we ze überhaupt kunnen tegenkomen is niets minder dan spectaculair en ongelofelijk. Ik citeer de Wikipagina van de soort:
"Grauwe pijlstormvogels broeden op kleine eilanden op het zuidelijk halfrond, in de zuidelijke Stille Oceaan en de zuidelijke Atlantische Oceaan, voornamelijk rond Nieuw-Zeeland, de Falklandeilanden, Vuurland, op de Auckland-eilanden en Phillip Island voor Norfolkeiland.
Het zijn spectaculaire langeafstandsmigranten die een cirkelvormige route volgen, die aan het einde van het broedseizoen in maart-mei noordwaarts langs de westkant van de Stille en Atlantische Oceaan reizen en in juni-juli de subarctische wateren bereiken, die ze van west naar oost oversteken, waarna ze in september-oktober langs de oostkant van de oceanen en soms via de Noordzee terug naar het zuiden vliegen, om in november de broedkolonies te bereiken. Ze leggen deze route individueel af, waarbij ze alleen samenscholen uit opportunisme"
Oftwel: ze broeden ongelofelijk ver weg, op kleine eilandjes op het zuidelijk halfrond en vliegen in een enorme, duizenden kilometers lange lus met de klok mee via het noordelijk halfrond terug naar de broedlocaties, waarbij relatief kleine aantallen door de Noordzee vliegen.
Als je je dus realiseert waar deze vogels uit het ei zijn gekropen en welke krankzinnige zeereis ze al achter de rug hebben, dan voelt het als niets minder dan een eer om er (in dit geval) twee achter de boot te mogen bekijken!
De jagers waren opvallend afwezig. We zagen er een paar op te grote afstand om te determineren en dat was het (helaas!) ook. Daarentegen waren de Jan-van-Genten gelukkig weer beter vertegenwoordigd dan vorig jaar. En dat is en blijft natuurlijk ook één van de sterren van de show; ze zijn zo goed als gegarandeerd tijdens zeevogeltochten en ze laten meestal ook wel een paar van hun kenmerkende en spectaculaire duikvluchten zien!
De oostenwind zorgde zoals verwacht voor wat meer rustige momenten dan je zou wensen, maar naast de bovengenoemde soorten kregen we toch ook onze portie aan "gewone" zeesoorten. Zeekoeten, Alken, Zwarte zee-eenden, Roodkeelduikers, Pontische meeuwen, twee Geelpootmeeuwen: het moet allemaal nog een beetje op gang komen, maar we zagen de soorten al wel en vaak ook mooi dichtbij. De Waddenzee spekte de daglijst nog met o.a. Grote sterns, vele Eiders, een Slechtvalk op Engelsmanplaat en meerdere Bruinvissen die zich vaak mooi lieten zien! De komende week slaat het weer om, wat voor de zee zeker voordelig zal uitpakken. Ik kan nu al niet wachten op de volgende afvaarten! 23 september vanuit Scheveningen zit vol en ook de andere afvaarten van dit najaar gaan hard, maar voor vrijdag 29 september vanuit Lauwersoog zijn gek genoeg nog aardig wat plekken vrij. En omdat deze dagen te leuk zijn om halfvol uit te varen, is deze afvaart nu te boeken met 10 EURO KORTING!
コメント