Doe het maar eens: na een geweldige Grote Vuurvlinder excursie afgelopen zaterdag het kunstje nog een keer herhalen. Door de geweldige editie van een paar dagen ervoor waren de verwachtingen hoog gespannen. Aan de ene kant fijn, maar aan de andere kant ook wel spannend voor de gidsen Marnix en Daan. We hadden zaterdag 'maar' één Grote Vuurvlinder. Of de soort is laat dit jaar omdat het de laatste weken toch wat fris was, of het is misschien een wat minder jaar als gevolg van de droogte van vorige zomer waarbij veel planten zijn verdord, juist op het moment dat de jonge net uitgekomen rupsjes zich hongerig tegoed wilden doen aan de sappige bladeren van de waardplant Waterzuring. Zou die ene vlinder nog op dezelfde plek zitten? En als ie er niet is, vinden we dan een andere? Zaterdag kwamen we verschillende mensen tegen opzoek naar Grote Vuurvlinders die onverrichte zaken weer naar huis gingen. Dus vanzelfsprekend is de soort niet. De weersverwachting was een stuk beter dan zaterdag. Zonnig, zo'n 23 graden en windstil, dus dat beloofde veel goeds.
Bij aankomst om half tien in het Woldlakenbos begonnen we met een sprinkhaan soort: een Gewoon Spitskopje, dat praktisch naast de auto's zat. Naast vlinders en libellen proberen we op deze insecten excursie zo veel mogelijk soorten uit andere soortgroepen te laten zien. Later bleek dat een voorbode te zijn tot nog veel meer sprinkhaan soorten, want ook Grote Groene Sabelsprinkhaan, Wekkertje, Moerassprinkhaan en Gouden Sprinkhaan werden gezien. Van de laatste soort werd net als afgelopen zaterdag een exemplaar gevonden met de zeldzame roze kleurafwijking die erythrisme wordt genoemd.
Gedurende de wandeling door het Woldlakenbos kon de ene naar de andere libellensoort aan de lijst worden toegevoegd, van hele algemene juffers als Variabele Waterjuffer tot de zeldzame specialisten van dit gebied als Kempense Heidelibel, Gevlekte Glanslibel en Gevlekte Witsnuitlibel. Een net uitgeslopen glazenmaker zorgde nog voor wat verwarring: is dit een Groene Glazenmaker of toch wat anders? Uiteindelijk bleek het een vrouwtje Paardenbijter te zijn, een vroeg exemplaar! Even later vloog een Grote Weerschijnvlinder voorbij en zagen we een Muskusboktor, een Gevlekte Smalboktor en een Schaakbordlieveheersbeestje (mooi scrabblewoord). Een vrouwtje Grote Keizerlibel verorberde een Dagpauwoog. Het was spectaculair om te zien hoe vakkundig eerst de vleugels werden doorgeknaagd waarna de rest van de vlinder werd opgevroten.
Net als zaterdag lukt het niet om de doelsoort van de dag in het Woldlakenbos te vinden. Daarom verplaatsten we ons naar de locatie waar zaterdag een Grote Vuurvlinder zat. Bij aankomst troffen we wel andere mensen aan die naar vlinders keken, maar geen Grote Vuurvlinder. "Hij was net weggevlogen" werd verteld. Het zou toch niet.. Aangezien het begin van de middag was en we nog moesten lunchen besloten we op deze locatie rustig onze zelf meegebrachte boterhammen op te eten. Na ongeveer 10 minuten wachten kwam de ster van de show aangevlogen en ging prachtig voor ons poseren: de Grote Vuurvlinder, hij zat er toch nog!
Hierna vervolgden we onze weg richting de fluisterbootjes. De Weerribben vanaf het water bekijken geeft net een andere dimensie aan de excursie. Bijkomend voordeel is dat we in delen kunnen komen waarvan het land gedeelte verboden toegangsgebieden betreft, maar waar wél op het water gevaren mag worden. Twee jaar geleden pakte dit geweldig uit met met meerdere Grote Vuurvlinders op de Kattestaarten die naast het water stonden.
Nadat we van de hoofdvaart af waren en een zijtak in vaarden konden we al snel genieten van vele Bruine Korenbouten, Kleine Roodoog- en Breedscheenjuffers die massaal langs de weelderig begroeide oevers en op de pompebladen zaten. Ineens zien we een vrouwtje Grote Vuurvlinder op een Kattenstaart zitten die zich vanuit het bootje goed liet benaderen en fotograferen! Voorzichtig werden beide bootjes één voor één naast de vlinder gelegd.
Nadat ook deze vlinder door iedereen op de gevoelige plaat was vastgelegd voeren we verder. Enkele Groene Glazenmakers patrouilleerden boven het water. Deze prachtige glazenmaker met groen borststuk en helderblauwe ogen en achterlijf lieten zich in vlucht mooi volgen. Een tweede Grote Weerschijnvlinder voor de dag schoot langs de boomtoppen voorbij.
Na ongeveer 2 uurtjes varen leverden we de fluisterbootjes weer in en maakten we de balans op. Ongemerkt kwamen we uit op 22 libellensoorten en 18 soorten dagvlinders, waarvan enkele soorten heel erg zeldzaam en uniek zijn. Wij kijken terug op een prachtige dag struinen door één van de mooiste nationale parken van ons land op een prachtige zomerdag met een leuke enthausiaste en leergierige groep. Iedereen deelde het gevoel dat het een beetje een dagje vakantie was. Wat ons betreft tot volgend jaar!
Comentarios