top of page

HONDERD SOORTENDAG: ONGEMERKT HARD!

MINIBUSEXCURSIE, WOENDAG 15 MEI 204


De gevoelslijst, ken je dat begrip? Dat kan kloppen, want ik verzin het ter plekke om het gevoel te verklaren wat me gisteren, tijdens de volgende Honderd soortendag, bekroop. Je hebt er van die dagen bij waarop alles mee zit en je weet dat je met gemak en ruim over de honderd zult uitkomen. Anderzijds zijn er ook dagen die objectief en duidelijk minder soepel lopen en waarbij het eindtotaal van de daglijst dat ook bevestigt. Maar je hebt (blijkbaar) ook dagen waarop je gevoel je wat in de steek laat, zoals gisteren.

Het was wederom geweldig, warm en zomers weer, maar zoals al vaker benoemd is dat voor vogels kijken niet bepaald een voordeel. Het knetterharde licht, veel tegenlicht en warmtetrilling, snel afnemende activiteit, afijn; het is allemaal al vaker benoemd en in de basis toch vooral een luxeprobleem. Ik had dan ook het gevoel dat de dag qua kwaliteit prima was, maar dat de kwantiteit, door een (voor mijn gevoel) groot aantal "gewone" missers, wel eens te wensen over zou kunnen houden.

Maar wat bleek: aan het eind van de dag stond de teller doodleuk op 122, het hoogste totaal tot nu toe! Daarmee was het niet alleen een dag met heel veel mooie soorten, maar ook met simpelweg veel soorten! De gevoelslijst lag dus op een ander, lager niveau dan de daadwerkelijke, wat een leuke meevaller was!

We startten met een wandeling in het Drents-Friese Wold en omdat we daar al wat soorten lieten liggen, was de toon voor de gevoelslijst meteen gezet. Jammerlijkste misser was Zomertortel, die zich helaas niet liet zien noch liet horen. Wel zagen we o.a. een jonge Zwarte specht, een Fluiter, Glanskop, Kuifmees, Zwarte mees, Vuurgoudhaan, Appelvink, Bonte- en Grauwe vliegenvanger en Raaf.

Fluiter

De koffiestop bracht de gewenste Grauwe klauwieren en bij de volgende, kortere wandeling konden we daar nog een handvol van toevoegen. Maar het was toch vooral genieten van twee zingende Draaihalzen! Dichtbij zaten ze niet echt, maar gelukkig wel in het topje van een den, dus ook met de kijker prima te zien! Een overvliegende Wespendief sloot het bosdeel van de dag af.

Draaihals (3 in 1)
Wespendief in de warmte

Het Fochteloërveen was warm en trillend, om het zo te formuleren, en dat maakte verder weg kijken, wat hier onontbeerlijk is, haast onmogelijk. De oogst viel dan ook wat tegen, maar desalniettemin zagen we weer Grauwe klauwieren, meerdere Kraanvogels, een Raaf, een Wielewaal en een verre Zeearend die samen met een Wespendief hoogte won. Twee kleine, witstuitige kiekendieven bleven te ver weg voor een zekere determinatie. Verrassend was nog wel een groep van 7 Wilde zwanen, hoewel ze natuurlijk tegenwoordig met enkele paartjes in de omgeving broeden.

Drie van de zeven Wilde zwanen

De volgende stop, die door een file (zeldzaam hier!) wat langer op zich liet wachten, was bij de kolonie Witwangsterns. De enige locatie waar de soort in Nederland broedt bevindt zich nu nabij Westerbroek en daar moet je eigenlijk in de ochtend of late avond zijn. Midden op de dag heb je knallend tegenlicht, maar toch zagen we vele sterns en, goed nieuws, ook vele nesten! Ook de Geoorde futen waren weer mooi en zijn ook een specialiteit van het gebied te noemen.

Tegenlichtwitwangstern

De stop bij een plek voor Buidelmees bracht al snel succes. We zagen twee vogels, die zich van afstand en door de telescoop mooi lieten zien.

Buidelmees

De laatste uurtjes spendeerden we rond het Lauwersmeer. Qua rietvogels misten we nog het één en ander en een wandeling in een geschikt stuk bracht daar aardig verandering in. Snor, Sprinkhaanzanger, uiteindelijk een verre Roerdomp, Wielewalen, Bosrietzanger, Spotvogel, Baardman: het schoot ineens mooi op.

De Ezumakeeg bracht vervolgens vuurwerk. Niet alleen liepen er veel meer steltlopers dan de laatste keer, de kwaliteit was ook prima met o.a. meerdere Temmincks strandlopers, Kleine strandlopers, Bontbekplevieren, baltsende Kemphanen een Krombekstrandloper en natuurlijk de Steltkluten.

Er zijn weer volop kempende Kemphanen te zien; een lust voor het oog!
Temmincks strandloper-bewijsje

Een prachtig moment voltrok zich toen een paartje Steltkluten werd aangevallen door een Zwarte kraai en (terecht) moord en brand begon te schreeuwen. Binnen de kortste keren kwamen werkelijk van alle kanten hulptroepen aangesneld om het paartje in nood bij te staan. Enkele seconden na de eerste alarmroep werd de kraai belaagd door zo'n 20 Steltkluten en meerdere Kieviten vanuit het hele gebied. Spectaculair!

Zwarte kraai met horde Steltkluten achter zich aan!
De verontwaardiging was groot!
Langzaam keerde een ieder weer terug naar zijn of haar deel van de Ezumakeeg. De vijand was met vereende krachten verjaagd. Althans, voorlopig.

Overigens krijgt iedereen die te dicht bij een nest komt ervan langs. Ook sullige en goedaardige Bergeenden ;-)

Net toen we bekomen waren van het Steltkluutgeweld, vloog er ineens een groep Grote zilverreigers met wat Lepelaars op, waartussen ik ineens een Zwarte ibis zag vliegen! De vogel vloog een ruime ronde over het gebied, landde even achter een rietkraag en vloog vervolgens uit zicht ver naar achteren. Een leuke vondst en een aangename, Mediterrane verrassing!

"Onze eigen" Zwarte ibis!

In de Bantpolder werden we opgeschrikt door een hard langsvliegende tweede kalenderjaar "slanke kiek". Tegenwoordig ga je dan al (bijna) uit van een Steppekiekendief, maar het bleek een Grauwe te zijn. Ook erg leuk, zeker omdat je dit kleed (tweede kalenderjaar) in Nederland niet gek vaak ziet. De meeste jonge Grauwe kiekendieven blijven namelijk in hun eerste zomer in Afrika. Een grote groep Noordse kwikstaarten maakte het feestje op de plek compleet.

Grauwe kiekendief, wordt uitgeleide gedaan door een paartje Kieviten

Op weg naar de Waddendijk hoorde ik in een overvliegende groep Rotganzen het onmiskenbare gakje van mijn lievelingsgans: Roodhalsgans! Een zorgvuldige check van de nog fikse groep "rotjes" bevestigde al snel dat mijn gehoor me niet in de steek had gelaten ;-)

Roodhalsgans

Vanaf de Waddendijk zagen we wederom enorm veel steltlopers, maar eigenlijk was het inmiddels al te laat geworden om nog serieus en langdurig te checken. We konden nog wat laatste nieuwe soorten noteren, maar vonden het daarna welletjes. Iets na achten stonden we, moe maar voldaan zoals dat heet, weer op de parkeerplaats in Drachten en was de cirkel rond!

Deelnemers: het was weer prachtig en productief; zeer veel dank voor jullie deelname en gezelligheid. En ja, er zijn nog steeds enkele plekjes vrij voor de laatste Honderd soortendagen van het voorjaar (in het najaar doen we ze ook weer). Voor woensdag 22 mei is nog één plekje, voor maandag 27 mei nog drie en op beide dagen krijg je nog een tientje korting ook!

231 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

Comments


bottom of page