MINIBUSEXCURSIE, ZATERDAG 11 JANUARI 2025
Zo kun je de laatste editie van de reeks Jaaraftrappen aardig adequaat samenvatten. Wat betreft dat eerste: er gold ineens kortstondig een code oranje in het noordoosten van Nederland vanwege gladheid. Gelukkig wisten alle deelnemers veilig en schadevrij de startlocatie te bereiken (waar al Toendrarietganzen en een Pontische meeuw overvlogen!), maar onderweg zagen we her en der dat andere weggebruikers minder gelukkig waren geweest. We deden het dus rustig aan en sukkelden zo veilig naar de eerste bestemming: het Fochteloërveen. De eerste vogels die we daar zagen waren drie Kraanvogels en vlak erna stond de teller, met een mooie groep van 14 exemplaren, ineens op 17.
Wilde zwanen, Waterpiepers, Roodborsttapuiten, Haviken, Blauwe kiekendieven: het ging lekker in het eerste uur. Beetje jammer: ik zag kortstondig en ver weg een Klapekster in een struikje zitten, maar deze vloog weg voor de rest 'm in beeld had, never to be seen again...
Aan de andere kant van het gebied troffen we een eerste vleugje lente, met roepende Boomklevers, zingende mezen en roffelende spechten, waaronder de kenmerkende mitrailleur van een Zwarte specht. Deze zagen we kort daarna ook prachtig tegen een boom zitten en vlak overvliegen. Een Matkop was een leuke en steeds zeldzamere toevoeging, een Raaf liet z'n kenmerkende roep horen en ook de Bosuil bleek thuis! Het totaal aan Kraanvogels oversteeg inmiddels de 20!
Tijdens de rit vanuit het veen naar de samitaire stopplaats zagen we een mooie groep Vinken, met daarin meerdere Kepen en zeker één Appelvink. Toen een Sperwer zich op het gezelschap stortte, konden we het zoeken naar Kepen meteen staken...
De laatste uren van de dag spendeerden we aan de kust. Op de kwelder had ik het lange tijd niet zo rustig gezien en behalve een IJsvogel leverde de wandeling daar niets op. Een Houtsnip is voor iedereen altijd een hebbedingetje, dus probeerden we ook dit maal de combinatie beproefde locatie + warmtebeeldcamera. Wederom was deze succesvol, al zat de vogel die we troffen wel zo lastig dat je onder geen enkele hoek echt vrij zicht had.
De Ezumakeeg is een leuke plek om water- en roofvogels te sprokkelen. Zo zagen we hier o.a. twee Zeearenden, een Havik, meerdere Blauwe kiekendieven en een heel scala aan eenden. Een Cetti's zanger scharrelde vlakbij maar grotendeels onzichtbaar door het riet en de beste soort bleef helaas op grote afstand: een tweedejaars Ruigpootbuizerd zat in een kaal boompje, maar verrekte het om op te vliegen.
De afsluiting was aan de zuidkant van het Lauwersmeer, waar normaal gesproken 100.000-den Spreeuwen komen slapen. Nu kwamen ze echter niet heel erg geconcentreerd binnen, waardoor het echte spektakel uitbleef. Wel zagen we nog een paar Zeearenden, twee mooie mannen en wat ringtails Blauwe kiekendieven en een Sperwer.
Al met al was het dus een prima en gezellige dag met veel en leuke soorten en bij relatief goed weer. Ook wel eens fijn!
Comentários