Aan het begin van elke excursie vraag ik meestal even naar hoop en verwachting wat betreft de soorten van die dag. Op basis van de laatste ervaringen en de weersomstandigheden probeer ik dan enigszins in te schatten hoe realistisch de wenssoorten zijn, uiteraard zonder enige vorm van belofte of garantie. Bij de laatste editie van de serie van vier XL-excursies "Klokje rond in Drenthe" (van 11.00 uur tot 23.00 uur langs verschillende mooie gebieden) kwamen er vijf vogelsoorten uit één of meerdere monden naar voren: Paapje, Slangenarend, Draaihals, Wielewaal (zien!) en Roerdomp (zien!). Mijn inschatting vooraf was dat de eerste drie behoorlijk kansrijk zouden zijn (Draaihals was nog flink actief de laatste keren dat we er waren), maar dat een Wielewaal en een Roerdomp zien normaliter een brug te ver zou zijn.
Welnu, mijn inschattingsvermogen laat nog wat ruimte voor verbetering, want het liep allemaal een beetje anders... Wat betreft Paapje: dat was zo'n beetje de eerste soort die we zagen en dat leverde in ieder geval meteen zeker twee tevreden gezichten in de minibus op (want was van twee een echt doel van de dag). En ook de rest van de groep kreeg een vrij uniek tafereel voorgeschoteld van een paartje dat druk was met het voeren van zeker twee jongen! Aangezien het verhaal van Paapje als broedvogel in Nederland er niet één is om de vlag voor uit te hangen, is zo'n geslaagd broedgeval toch een hartverwarmend gezicht en in ieder geval een succesje om te koesteren! Het was de ouders overigens wel aan te zien dat het allemaal niet vanzelf is gegaan; ze zagen er inmiddels behoorlijk gesleten en vermoeid uit.
In de Onlanden was het weer leuk en vogelrijk en ging mijn eerste verwachting aan diggelen. Volkomen onverwacht, zoals dat eigenlijk altijd gaat bij de soort, kwam er namelijk een Roerdomp langsvliegen. De vogel was lang te volgen en kon derhalve op de volledige goedkeuring van alle aanwezigen rekenen!
Ook de andere soorten waren leuk, doch minder onverwacht: Geoorde futen, Witwangsterns, Steltkluten, Groenpootruiter, Kemphanen en (weer) erg veel zingende Blauwborsten!
Overigens was deze dag de eerste in lange tijd met wat neerslag en zonder zon. Dat was jammer, want daarmee vielen de vlinders en libellen praktisch weg. In het Fochteloërveen was ik, door het gemiezer daar, ook een beetje bevreesd voor de activiteit en de daarmee samenhangende vindbaarheid van de/een Slangenarend, maar meteen bij de eerste locatie vloog er pardoes een exemplaar van vlakbij op om enkele honderden meters verderop weer te landen, alwaar 'ie mooi te zien was!
Maar de Draaihals, die ons de afgelopen excursies behoorlijk goed gezind was geweest (in ieder geval qua zang), zou de pijp wel eens aan Maarten gegeven kunnen hebben. De vogel lijkt de wanhopige pogingen om alsnog een vrouwtje te vinden op te hebben gegeven. Jammer voor hem en voor ons, want daar ging alweer een verwachting van mij, nu in negatieve zin. Grauwe klauwieren lieten zich als troost wel zien.
Dat deden ze ook op een volgende locatie, maar daar werden we ook al snel "opgeschrikt" door zowel zang als de gaaiachtige roep van... Wielewalen. En niet gek veel later zagen we er zowaar drie vliegen, zij het nog op grote afstand. Aangezien de vogels vooral erg druk met elkaar leken, probeerden we wat dichterbij te komen en je raadt het vast al: we zagen de vogels voor Wielewaalbegrippen erg mooi en vaak! Had ik dat niet al voorspeld!? Eh, nee, dus...
Ook de Kraanvogels waren snel gevonden met een groep foeragerend op een aardappelakker en vliegend. Hier riep ook een Kwartel (uit een aardappelveld, inderdaad; best gek...)
De wandeling op het Dwingelderveld was een beetje te rustig. We hoorden wederom Wielewalen en ook een Kleine bonte specht en zagen verder o.a. een Boomleeuwerik, wat Geoorde futen, een Boomvalk, veel Dodaarzen en wederom enkele Grauwe klauwieren. Het voelde door de hoge luchtvochtigheid echter, de hele dag al maar hier in het bijzonder, net een beetje te "statisch", waardoor het allemaal net even wat rustiger was dan "normaal" (maar wat is normaal en wat mag je van de natuur verwachten, is dan de logische vervolgvraag).
Na een welverdiende snack togen we naar Diependal en daar gold een beetje hetzelfde voor als voor het Dwingelderveld; ik hoopte op net iets meer, ook gezien de waarnemingen van de afgelopen tijd. We zagen meer mensen dan leuke soorten; ik had het nog nooit zo druk gezien in de hut! Qua vogels hield het dus niet echt over en moesten we het doen met louter soorten die we eerder op de dag ook al waren tegengekomen (op de drie Witgatjes na, misschien).
De excursie dreigde dus een beetje als een nachtkaars uit te gaan, maar gelukkig kwamen de Nachtzwaluwen daar een stokje voor steken. We kregen de mooiste show van de afgelopen serie excursies voorgeschoteld, met meerdere zingende vogels en 2-3 exemplaren die rondom ons aan het jagen waren. Fantastisch gewoon! Voor foto's was het te donker, maar ik was zelf ook wel in mijn nopjes met onderstaand videootje!
Zo eindigden we toch nog met een mooie kers op de taart en stonden we op 23.02 weer op de ontmoetingsplaats.
Deelnemers: zeer veel dank voor de gezelligheid en het enthousiasme en graag tot snel! En de eerste data van deze erg leuke excursiereeks staan inmiddels online. Wil je dus ook een keer meer tijdens deze XL-excursie, schrijf je dan nu alvast in om zeker te zijn van een plek!
Comments