MINIBUSEXCURSIE, WOENSDAG 18 DECEMBER 2024
Al enkele weken lang verblijft er een zeer zeldzame Canadese kraanvogel in Duitsland. De vogel bevindt zich net over de grens bij het bij vogelaars redelijk bekende Bargerveen. Het gebied kenmerkt zich door verschillende stukken hoogveen a la Bargerveen, afgewisseld met akkerbouwland met boomsingels (coulisselandschap), kleine, veelal onverharde weggetjes en wat typisch Duitse dorpjes.
Toen de Canadese kraanvogel ook na de laatste staartjes najaarstrek nog steeds in het gebied bleek rond te hangen en zich had aangesloten bij een groep overwinterende Kraanvogels, besloot ik om bij uitzondering eens een 'twitch-excursie' te organiseren naar de vogel. Er bleek voldoende animo voor te zijn, en zo vertrokken we gisteren, op een wederom grijze winterdag, richting Duitsland om ons geluk te beproeven.
We zagen er niet verdacht genoeg uit om door de grenspolitie tot stoppen te worden worden gedwongen, dus konden we rechtstreeks richting de plek waar de vogel de afgelopen dagen het meest is gezien. Op enkele losse Kraanvogels na troffen we hier echter niets aan en het werd zodoende toch nog een best lastige zoektocht. Na ongeveer een uur vonden we uiteindelijk een groep van ongeveer 55 Kraanvogels en warempel: daar stond 'ie! Twee koppen kleiner dan de omringende Kraanvogels maar even vocaal en...alert. En ondanks voorzichtig manoeuvreren ging de groep helaas op de wieken voor we allen uit de minibus waren. Hoe makkelijk de vogel in een lopende groep eruit te pikken is, hoe lastig dat nog was in vlucht. Ja, de vogel is iets kleiner en heeft een bruine in plaats van zwarte vleugelhand, maar toch: als er 55 Kranen opstijgen, was het aanvankelijk geen eitje om de Canadees er, tegen een leigrijze lucht, zo uit te pikken. Toch lukte het iedereen en konden alle deelnemers dus een nieuwe soort noteren!
De groep leek ongeveer twee kilometer verderop weer neer te gaan. Dat bleek inderdaad het geval, maar door wat andere voertuigen op de weg naast het akker, vond de groep geen rust en voor we goed en wel op de plek waren vlogen ze wederom op. Ze maakten daarbij enkele rondjes boven de akkers, maar splitsten vervolgens op. De Canadese kraanvogel kwam daarbij een tijdje 'alleen te zitten', maar sloot zich uiteindelijk aan bij acht Kraanvogels en tot onze schrik verdween dat groepje heel hoog en heel ver in zuidwestelijke richting...
Omdat we de vogels niet zagen landen, vreesden we al voor een lastige zoektocht en dat bleek ook. Lang verhaal kort: pas aan het eind van de excursie zagen we weer een groep Kraanvogels met de grootte die paste op de groep waar de Canadese kraanvogel zich in had bevonden, maar die groep liep zo lastig (achter bomen en in hoge begroeiing) dat echt secuur checken niet mogelijk was. We vonden de vogel dan ook niet meer terug en moesten ons dus tevreden stellen met wat mooie vluchtwaarnemingen. Da's aan de ene kant pech (want zo vliegerig als de groep vandaag was, is 'ie lang niet altijd), maar tevens geluk; we kwamen zowel Duitse als Zwitserse vogelaars tegen die de vogel helemaal niet hadden gezien. Count your blessings, heet dat.
Qua overige noemenswaardigheden kunnen we natuurlijk de tientallen Kraanvogels noemen (die vervelen nooit), maar ook enkele Blauwe kiekendieven, grote groepen Kramsvogels en een Kleine rietgans tussen vele duizenden Toendrarietganzen passen in dat rijtje.
Mocht de vogel terugkeren naar de bekende plekken (en daar ga ik wel vanuit) en mocht er behoefte zijn aan nog een excursie, laat het dan weten. De terugtrek van Kraanvogels begint doorgaans begin februari, dus voor die tijd is nog wel iets mogelijk.
Comments