Er zijn rond of zelfs twee weken na de datum waarop we nu leven wel eens Elfstedentochten verreden, dus het is nog veel te vroeg om definitief in voorjaarsgejubel uit te barsten. Desalniettemin: Iedereen die de laatste dagen een wandeling heeft gemaakt, zal toch concluderen dat de lente zachtjes op de deur klopt.
Ik was donderdag en vrijdag in twee totaal verschillende bossen. De omstandigheden waren beide dagen nogal verschillend, maar duidelijk was wel dat de boel meestal langzaam doch uiteindelijk zeker tot leven komt. Er wordt door flink wat soorten, zij het soms nog wat aarzelend, gezongen en territoria worden verkend en geclaimd. Dat, in combinatie met de lengende dagen, is al reden genoeg om blij te worden en reikhalzend uit te kijken naar het moment, dat echt aanstaande is, waarop het voorjaar vol los gaat.
In voorbereiding op het (volgeboekte) weekend "Haken en hakken" bezocht ik afgelopen donderdag het oerbos van Hasbruch, net ten oosten van Oldenburg in Duitsland. De tweedaagse, die begin maart plaatsvindt, is een combinatie tussen een dag roofvogels van Noord-Nederland en een dag spechten en bosvogels in één van de mooiste/rijkste bossen van Noord-Duitsland. Omdat mijn laatste bezoek al een flinke tijd geleden was, was het verstandig om de wandeling weer eens opnieuw te lopen en om daarnaast vast te stellen of het gekozen hotel er ook daadwerkelijk staat ;-). Welnu, dat laatste was het geval en ook de wandeling kwam snel terug. Ondanks de bedroevende omstandigheden (wind en vieze miezer) bevestigde het bos haar status ruimschoots. Wat zitten er veel vogels in het algemeen en spechten in het bijzonder en wat is het fijn om er wat uurtjes rond te struinen. De soorten die ik tegenkwam waren niet verrassend, maar voor verrassingen moet je doorgaans ook niet het bos in. Leuk was het desalniettemin, met o.a. vele Middelste bonte spechten, twee Zwarte spechten, vele Kortsnavelboomkruipers en verder de bekende bossoorten als Appel- en Goudvink, Glanskop, Zwarte mees en bij het beekje een Grote gele kwikstaart. En er is nog wel meer uit te halen als het weer een beetje mee zit. Fingers crossed!
Vrijdag was het weer tijd voor een wandeling met gasten. De Veluwe was het toneel en ondanks dat het een stuk beter weer was dan de dag ervoor, waren de kou en de wind wel enigszins spelbrekers. Het was daardoor bij vlagen wat stiller dan je zou denken, wensen en vooral hopen, maar tussen de koffie met koek en de chocolademelk en gedurende een wandeling van ongeveer 10 kilometer wisten we, mede dankzij een scherpe deelnemer Matthew (;-)) uiteindelijk toch nog best een aardig lijstje soorten bij elkaar te sprokkelen. Edelherten, Wilde zwijnen, Kuifmezen, Glanskoppen, Zwarte mezen, Vuurgoudhanen, Raven, een Blauwe kiekendief, zingende Veldleeuweriken, een zwijgzame Middelste bonte specht, en ver en hoog cirkelende Zeearend en een langdurig jagende Klapekster maakte het uiteindelijk een prima ochtend/eerste deel van de middag!
Na afloop reed ik nog even met twee vaste gasten richting Ermelo, waar we konden genieten van een mooi Steenuiltje op een ruig terreintje waar ze zo gek op zijn. Hopelijk zijn de omstandigheden tijdens onze Randmerenexcursie dermate gunstig dat we dit fijne vogeltje dan ook met een (succesvol) bezoekje kunnen vereren.
Comentários