U begrijpt uit de titel dat mijn Duits her en der wat roestig is, maar gelukkig hebben we ons er prima mee gered. Het eerste meerdaagse buitenlandse tripje van Birdingholland.nl ooit is namelijk een feit! Dat klinkt overigens wellicht iets groter en grootser dan het was. Strikt gezien waren we in totaal nog geen 24 uur over de grens, maar er zat toch echt een internationale overnachting in, hoe je het ook wendt of keert!
De tweedaagse Haken en Hakken had twee thema's: Roofvogels (haken) en spechten (hakken). Voor roofvogels maakten we op vrijdag een rondje in hoofdzakelijk Groningen, voor spechten gingen we op zaterdag naar het befaamde Duitse oerbos Hasbruch. De trip was uiteraard volgeboekt en zo stonden er op vrijdagochtend derhalve (het wordt wat eentonig, maar het was écht zo) acht leuke en enthousiaste deelnemers klaar voor wat in ieder geval alvast twee volledig zonnige en daarmee heerlijke dagen buiten zouden worden. Nu zijn staalblauwe luchten niet altijd een heel gelukkige combinatie met roofvogels. Mijn ervaring is dat ze bij die omstandigheden minder (vaak) actief zijn en ze daarnaast, wanneer ze wel opschroeven, een stuk minder makkelijk op te pikken zijn. Afijn, we gingen natuurlijk niet bij voorbaat al klagen; dit weer voelde namelijk als een geschenk en zo omarmden we het ook!
We startten, nadat we bij de verzamelplek al een Groene specht hadden zien langsvliegen, bij een plek voor Ransuilen, alwaar de meeste vogels inmiddels van de winterroest verdwenen leken. Met wat moeite vonden we uiteindelijk nog een vogel, die er niet zo lekker bij zat voor een foto. U dient het dus maar te geloven ;-). Een overvliegende Sperwer was een leuke bonus en betekende de eerste roofvogel van de dag. De volgende stop was polder Matsloot. Hier zagen we de eerste Bruine kiekendieven en uiteraard konden ook Buizerd en Torenvalk op de lijst. Verder waren enkele gillende Waterrallen, een hoog overvliegende Baardman (!) en wederom een Sperwer noemenswaardig.
In de Onlanden besloten we eens de toren te beklimmen. Vanwege het kraakheldere zicht was het uitzicht over het gebied fenomenaal en qua vogels was het vermakelijk, met vele baltsende Buizerds, een roepend overvliegende raaf (erg leuke soort voor dit gebied), Waterpiepers en een paartje Roodborsttapuit. De mooiste waarneming was echter die van een tweedejaars mannetje Blauwe kiekendief. Omdat we bovenop de toren stonden, keken we letterlijk óp de jagende vogel, wat een prachtig en uniek perspectief gaf!
Inmiddels was de zon heerlijk warm, dus we zochten een luwe plek op om te lunchen, koffie te drinken en nog wat extra vitamine D op de nemen. Via Eelde, waar de Bosuil eens niet thuis bleek (niets is vanzelfsprekend, blijkt maar weer) reden we voor het middagdeel naar het Zuidlaardermeergebied. Uiteraard gingen we daar voor Zeearend, maar tijdens de wandeling naar de plek waar we de meeste kans hadden werden we opgehouden door een veldje lijsters. Koperwiek, Kramsvogel, Zanglijster én Grote lijster liepen hier vlak bij elkaar en konden in prachtig licht erg leuk met elkaar worden vergeleken. Het werd derhalve een onverwachte praktijkles lijsterherkenning!
Aangekomen op de uitkijkplek voor de Zeearend, waarvan het vrouwtje hoogstwaarschijnlijk inmiddels op de eieren zit, was het meteen raak. Het (waarschijnlijk) mannetje leek uit het niets uit de lucht te komen vallen en landde uit zicht in een boom. Het wachten tot 'ie weer bereid was te vertrekken leek vruchteloos, maar toen we net de spreekwoordelijke pijp aan Maarten wilden geven, ging de vogel toch op de wieken en gaf een prachtige vliegshow weg. Binnen twee minuten was 'ie echter zo hoog opgeschroefd dat we 'm helemaal kwijt waren. Zo gaat dat op kraakheldere dagen!
De omgeving van het welbekende gemaal bracht, naast het weidse uitzicht over het gebied, o.a. een vrouw Havik, de eerste Zomertaling van 2022 (erg vroeg voor hier!), een Nonnetje, 1/3 Koereiger (de vogel liep steeds tussen zowel koeienpoten als pitruspollen) en een prachtig mannetje Blauwe kiekendief.
Langzaam maar zeker was het tijd om ons op te maken voor de rit naar Duitsland. Toen we nog even bij een hotel stopten voor een broodnodig toiletbezoek, vloog er zo maar een onvolwassen Zeearend over de auto. Zoals zo vaak bleek ook vandaag dat parkeerplaatsen vaak leuke soorten opleveren. Een suggestie om een excursie in te plannen langs allerlei parkeerplaatsen neem ik in overweging; marketingtechnisch zal dat echter nog wel een uitdaging worden ;-)
Het laatste vogelmoment in Nederland bracht ons, in schitterend namiddaglicht, nog een beeldig paartje Krooneenden. Geen roofvogels, maar wel waardige afsluiters van de vrijdag!
Na een prima maaltijd, een rustige nacht en een stevig ontbijt in een fijn Duits hotel (met bijpassende, typisch Duitse aankleding ;-)) startten we de dag, u raadt het al, op de parkeerplaats! En ook hier werd de theorie onderstreept, want we zagen en hoorden veel vogels, met als hoogtepunten een roepende Groene specht en enkele Appelvinken, waarvan één exemplaar zich langdurig door de telescoop liet bekijken. Dat gebeurt helaas veel te weinig!
Een klein kwartiertje later reden we de parkeerplaats bij het befaamde oerbos Hasbruch op en, tsja, daar zagen we meteen een paar leuke soorten. De eerste Middelste bonte specht, bijvoorbeeld. Nu zouden er daarvan nog wel enkele volgen. In dit stokoude en zeer rijke bos broeden namelijk meer paartjes Middelste bonte dan Grote bonte spechten! Eenmaal in het bos zagen we en hoorden we inderdaad meteen meer spechten, vooral Middelste bonte, en konden we de uurtjes erna, rustig struinend, genieten van soms meer, af en toe even wat minder (bijzonder hoe sommige, ogenschijnlijke goede delen van het bos voller of leger zijn dan andere) typische "oud bossoorten". Glanskop, Appelvink, Vuurgoudhaan, Middelste bonte specht, Sijs, Goudvink, Zwarte specht (helaas snel en geruisloos langs flappend) en Kortsnavelboomkruiper (een echte specialiteit!) prijkten uiteindelijk allemaal op de daglijst.
Maar het absolute hoogtepunt van deze dag kwam iets na het middaguur. De hele week had in vogelend West-Europa al in het teken gestaan van machtige Kraanvogeltrek en aangezien wij ons inmiddels aardig oostelijk bevonden, hadden we een beetje de stille hoop... Ach, u voelt 'm natuurlijk al van mijlenver aankomen. Het was deelnemer Dirk die het scherpste gehoor van ons allen bleek te hebben, want hij sloeg als eerste aan op een roep van ver. Al snel kwam het magische geluid dichterbij en was het al duidelijk dat we met een fikse groep Kraanvogels te doen hadden! Echter, wij liepen in een bos met maar een smal strookje lucht boven ons, dus we vreesden aanvankelijk dat we ons tevreden zouden moeten stellen met een auditieve waarneming. Het lot bleek ons echter zeer gunstig gezind, want niet veel later verscheen de groep, cirkelend en roepend, precies boven ons bospad! En het waren er veel, heel veel! Toen de groep op thermiek was opgecirkeld en uiteindelijk in linie noordoostelijk verdween, waren ze goed te tellen en kwam ik tot 73 exemplaren!! Wat is het fantastisch om even onderdeel te zijn van dit indrukwekkende natuurfenomeen dat zich elk jaar maar heel kort en heel geconcentreerd afspeelt en dat vaak net te ver oostelijk van ons langs gaat, zeker als je niet in Limburg, Oost-Brabant, de Achterhoek of Twente woont! Kippenvel!
Even later hoorden we nog een tweede, veel kleiner groepje, overvliegen, maar dat bleef wel uit zicht. Maar wat deerde het nog, dit hoogtepunt nam niemand ons meer af en veel mooier zou het uiteindelijk ook niet worden.
Na nog een zonnige hapje en drankje sloten we de tweedaagse af en reden we rustig en zonder oponthoud terug naar "huis".
Deelnemers, hartelijk dank voor jullie gezelligheid, humor en enthousiasme. Als je een tweedaagse als deze bedenkt, hoop je dat 'ie verloopt zoals 'ie verliep en dat lag zeker niet alleen aan het fantastische weer!
Inmiddels staat de editie van 2023 alweer online, want zo'n excursie verdient natuurlijk een opvolger!
Comments