"De dag die je wist dat zou komen". Ik gebruik deze grammaticale blunder uit het aloude Koningslied uit 2013 heel graag voor speciale gelegenheden en die gelegenheid heeft zich gisteren aangediend. Na een aantal keer door het oog van de naald te zijn gekropen, was het dan "eindelijk" zo ver: De Ekster schitterde door afwezigheid op de Honderd soortendag! Dat wil zeggen: Twee deelnemers zagen er wel vluchtig één, maar dat is niet genoeg om 'm voor de totaallijst te laten meedoen. Daarvoor moet minstens de helft van de groep de vogel hebben gezien/gehoord; we hanteren daarin een ijzeren discipline en een strikte strengheid.
Mensen die wel eens een Honderd soortendag hebben meegemaakt weten dat de Ekster altijd een "running gag" maar tegelijkertijd een bloedserieuze (?) zaak is. Aangezien we de hele dag in vrijwel Eksterloze natuurgebieden verblijven, is het (samen met o.a. Turkse tortel) een soort die aan de daglijst moet worden toegevoegd tijdens verplaatsingen door dorpen. Je denkt dat je de soort altijd en overal ziet en dat is uiteraard heel vaak ook zo, maar zodra je er één zoekt, lijkt het alsof ze massaal in rook zijn opgegaan. Meestal komt het uiteindelijk wel goed, maar het was een kwestie van geduld, rustig wachten op de dag, dat het een keer niet zou lukken. En dat was dus gisteren!
Daarnaast schitterden veel meer "gewone" vogels door afwezigheid, waardoor het kwantitatief weer geen topeditie was (het waaide ook snoeihard; dat hielp ook bepaald niet). We eindigden op 119 soorten, wat benedengemiddeld is. Daar stond echter tegenover dat we het lekker ontspannen hebben aangepakt, we in heel leuk gezelschap waren, niet op de allerhoogste versnelling ooit vogels hebben gekeken en we een aantal heel mooie soorten bovengemiddeld mooi hebben kunnen zien. Normaal zijn dit onze enige excursies waarop kwantiteit net iets boven kwaliteit wordt gesteld, nu hebben we dat heel fluïde en gedurende de dag andersom ingestoken en dat was prima. Toen we na een uur of elf vogels kijken van bos, heide en hoogveen via zoetwatermoeras naar Waddenkust terug waren bij ons verzamelpunt, hadden we o.a. een schitterende Kraanvogelshow meegemaakt, meerdere Zeearenden gezien waarvan een adult prachtig laag op een onverwachte locatie, twee geeloogjes binnen een minuut in beeld gehad (Kleine plevier en Dwerggans; die liepen praktisch naast elkaar!), van drie prachtig rode steltlopers kort na elkaar kunnen genieten (Rosse franjepoot, Krombekstrandloper en Rosse grutto) en een zeer grote groep Kemphanen in schitterend avondlicht kunnen aanschouwen. Verder konden we nog soorten noteren als Rode- en Zwarte wouw (dat klinkt echter beter dan het was, gebiedt de eerlijkheid; beide vogels vlogen net te ver weg en waren net te kort in beeld voor een echt bevredigende waarneming), Steltkluten, Wielewalen, Zomertalingen, Geoorde futen, Witwang- en Zwarte sterns, Paapje, Kleine strandlopers en nog een hele set aan andere steltlopers en algemene tot schaarse bewoners van de Noord-Nederlandse natuur.
Het is nog steeds wachten op wat meer overdaad en een dag waarop het kwantitatief wat beter valt, maar het voorjaar is nog jong. Na deze dag was de stemming in ieder geval prima en en verliet iedereen tevreden "het pand"; daar doe ik het voor!
De komende dagen staat het allereerste "150 Soortenweekend" op het programma. Deze valt samen met mooi weer én de Top-of-Holland Vogeldag, de dag waarop vele vogelaars naar Noord-Nederland komen om te zoeken naar mooie soorten. Ik ben heel benieuwd waar die combinatie toe gaat leiden. U leest het hier!
Comments