TWEEDAAGSE MINIBUSEXCURSIE, 18 EN 19 OKTOBER 2024
Iedereen die afgelopen vrijdag en zaterdag buiten is geweest, zal kunnen bevestigen dat het nazomer en herfst tegelijk was buiten. Nazomer vanwege de relatief hoge temperaturen en gebrek aan wind, herfst door het overwegend grijze en nevelige weerbeeld.
Voor de Waddentweedaagse waren het over het algemeen prima omstandigheden. Weinig tot geen wind, bijvoorbeeld, is hier een unicum en uitermate prettig als je geluiden wilt oppikken. Daarvan hebben we een aantal keren de vruchten kunnen plukken, maar daarover later meer. Grijs is natuurlijk jammer, want de Indian summer op de Wadden komt bij zonneschijn beter tot z'n recht, maar aangezien het niet potdicht zat (dat gebeurt ook regelmatig in deze tijd van het jaar), konden we er goed mee uit de voeten. Het enige minpuntje was de korte periode van neerslag op zaterdag, maar al met al zou ik vooraf hebben getekend voor het weer dat we uiteindelijk toebedeeld kregen.
Vrijdag ontmoette ik de groep bij "ons" hotel en vanaf daar werd de route voor de eerste dag bepaald. Mijn oorspronkelijke idee was om via de westkant van het Lauwersmeergebied westwaarts te gaan, maar een recente waarneming noopte me om het plan om te gooien. De vorige namiddag, namelijk, was er een Grijze wouw ontdekt op de plek waar ik dag één ongeveer dacht te eindigen. Het leek me dus een goed idee om de route 180 graden om te gooien, dus om te beginnen bij het eindpunt. Dat bleek een heel goed plan, want dankzij de terugvondst, informatie en updates van Pieter Doorn konden we even later aanschuiven bij deze schitterende en zeldzame roofvogel. We vielen met de neus in de boter, want de vogel ging net, na een passieve periode van enkele uurtjes, weer even kort jagen. En dan zijn ze natuurlijk het mooist!
Achteraf bleek mijn inschatting om de planning om te gooien de juiste, want toen het in de middag opklaarde, vertrok de vogel voorgoed!
Vanaf hier ging het dus oostwaarts en zo belandden we in het prachtige buitendijkse gebied ten noorden van Ferwerd en Blija. Daar maakten we een mooie wandeling door de weidsheid. Er waren nog enorm veel vogels ook, dus het was even vermakelijk als spannend. Iets "groots" leverde het niet meteen op, maar de tienduizenden steltlopers, ganzen en eenden, alsmede enkele Groenpoot- en Zwarte ruiters, enkele Kleine zilverreigers, een Slechtvalk, wat Blauwe kiekendieven (waaronder een man), een Bruine kiekendief, vele Oeverpiepers en onze eerste overvliegende Strandleeuwerik van dit najaar zijn toch niet misselijk.
Langzaam reden we richting Holwerd totdat ik in de verte een verdachte buizerd op een paal zag zitten. Het duurde even voor de vogel in beweging kwam en mijn vermoeden werd bevestigd: de adulte vrouw Ruigpootbuizerd, die de afgelopen jaren ook in deze hoek van het gebied aanwezig was, is dit jaar (heel erg op tijd) teruggekeerd! Heel gaaf, zo'n eerste ontmoeting met een plaatstrouwe vogel!
Op de pier van Holwerd konden we Kluten en wederom een Blauwe kiekendief noteren, maar de leukste toevoeging aan de daglijst bracht het buitendijkse gebied van Paessens. Hier troffen we namelijk meerdere overvliegende Strandleeuweriken maar ook een eerste groepje van zes Fraters. Helaas wilden de vogels nog niet aan de grond in beeld verschijnen, maar leuk dat ze er weer zijn en op naar meer en mooier! Een tapuit, die gezien de erg warm gekleurde borst waarschijnlijk op Groenland is geboren, was een leuke, late waarneming en een man Blauwe kiekendief verveelt nooit!
De laatste wandeling van de dag, aan de zuidkant van het Lauwersmeer, bracht een flink aantal nieuwe en leuke soorten voor de daglijst. Baarman, Waterral, Vuurgoudhaan, Roodborsttapuit, Cetti's zanger, Havik, Sijs, Dodaars, Koereiger en IJsvogel passeerden alle de revue en een verre, onvolwassen Zeearend bracht de teller qua roofvogels vandaag op maar liefst TIEN!
Dag twee stond in het teken van een bezoek aan Ameland. Vanwege een beperkt aantal afvaarten is de tijd op het eiland altijd beperkt en daarom was het jammer dat een korte periode van regen de mogelijkheden nog wat beperkte.
Vanaf de boot zagen we meteen de eerste leuke soorten, te beginnen met een verre winterkleed Roodhalsfuut en wat Middelste zaagbekken
Een wandeling nabij Nes eindigde in het begin van deze regenperiode en leverde niet gek veel op qua gehoopte zangvogels. Wel bizar was de waarneming van een overvliegende Roerdomp! De vogel werd op de hielen gezeten door twee eksters en dook ergens bij het Natuurcentrum aan de rand van Nes naar beneden. Die zagen we even niet aankomen!
Om aan de regen te ontsnappen besloten we koffie te drinken bij het strandpaviljoen van Buren. Vanaf daar konden we mooi proberen nog wat zeesoorten te zien terwijl we opdroogden en ons tegoed deden aan een warme drank met gebak. Dat laatste vanwege het feit dat het mijn 17e trouwdag was, iets wat ik, naast met m'n vrouw, ook graag wilde delen en vieren met de gezellige groep! Het personeel van het paviljoen vergrootte de feestvreugde door mijn gebak te voorzien van vuurwerk; een aardig gebaar! En qua zeesoorten ging het ook best goed, met o.a. Zwarte zee-eenden, Jan-van-Genten en vele Roodkeelduikers, waaronder enkele in zomerkleed.
Het hoofdonderdeel van de dag was een wandeling op het, wat mij betreft, mooiste en spannendste deel van Ameland: het Groene strand. Ook vandaag stelde het gebied ons niet teleur. Het was inmiddels droog geworden en het bladstille weer gaf ons de gelegenheid om alle roepjes van overvliegende vogels goed te horen. Dat bracht eerst een IJsgors en niet veel later de hoofdprijs in de vorm van een zeldzame Grote pieper! Ik kom deze soort toch maar barweinig tegen, dus ik beschouwde dit als een mooi geschenk op mijn trouwdag!
Wat even indrukwekkend was waren de vele duizenden steltlopers, die met het afgaan van het tij de oversteek maakten van het Groene strand naar de Waddenzee. Daarbij vlogen ze over ons hoofd en riepen daarbij nauwelijks. Het enige wat we hoorden was het naderende en weer uitdovende gesuis van duizenden paar vleugeltjes, een geluid dat vergelijkbaar met een naderende regenbui. Indrukwekkend.
Een tweede memorabel moment kwam op het conto van de Zwarte zee-eenden. Er overwinteren vele duizenden exemplaren boven Ameland, maar die zie je nauwelijks aangezien ze doorgaans op aardige afstand vertoeven en meestal in de deining van de Noordzee schuil gaan. Maar op een gegeven moment gebeurde er blijkbaar iets waardoor ALLE vogels tegelijk de lucht in gingen. Over een zeer breed front vlogen er ineens duizenden Zwarte zee-eenden een stukje oostwaarts. Het was letterlijk Zwarte zee-eend zo ver het oog reikte; waanzin!
Tenslotte joeg een Slechtvalk meermaals de enorme aantallen overtijende steltlopers de stuipen op het lijf en uiteindelijk viel er een slachtoffer in de vorm van een Bonte strandloper. De paniek in het gebied was groots en meeslepend.
Kortom: het was weer eens geweldig en dynamisch op het Groene strand!
Na wat korte en weinig productieve stops in wat polders was het alweer tijd om het eiland te verlaten. De teller voor de tweedaagse stond uiteindelijk op 105; een prima en mooi aantal, lijkt me zo!
De volgende tweedaagse langs de Waddenkust is de Kweldertocht XL. Daarvoor zijn nog twee laatste plekken vrij. Mocht je zin hebben: https://www.birdingholland.nl/details-en-registratie/minibustweedaagse-kweldertocht-xl
Bovendien gaan we vrijdag aanstaande (25 oktober) wandelen op Schiermonnikoog. Het zijn spannende tijden, zeker op de eilanden, dus wees welkom: https://www.birdingholland.nl/details-en-registratie/wandelen-op-schiermonnikoog
Commentaires